आपल्याला जर एखाद्या गरजूला मदत करायची असेल, तर त्यासाठी कोणत्याही स्वयंसेवी
संस्थेची गरज नाही, आपण आपल्या लहानश्या कृतीतूनदेखील
एखाद्याचे जीवन सावरू शकतो. आणि याचेच मूर्तीमंत उदाहरण म्हणजे ज्येष्ठ समाजसेविका
भावना प्रधान. आज वयाची पासष्टी उलटून गेल्यानंतरही गरजूंना मदत करण्याची त्यांची
वृत्ती निश्चितच कौतुकास्पद आहे. निसर्गाच्या कणाकणात ईश्वर सामावलेला आहे,
अशी भूमिका असलेल्या भावना प्रधान यांनी आजवर देवासमोरील दानपेटीत
किमान दान केले असेल. मात्र आपल्या दातृत्वाच्या भावनेतून त्यांनी आजवर अनेकांना
स्वावलंबी बनण्यास मदत केली आहे तसेच अनेक गरजूंना मदतीचा हात पुढे केला आहे. 'देव देव करत बसण्यापेक्षा गरजूंना प्रतिमाह घरखर्चातील काही रक्कम द्यावी,
असे मी मनोमन ठरवले होते. विशेष म्हणजे जेव्हा माझ्या तीनही मुलांचे
उच्च शिक्षण पूर्ण झाले, तेव्हापासून आजवर मी अविरत या
नियमाचे पालन करत आहे', असे भावना सांगतात.
समाजसेवेतील आपल्या आजवरच्या प्रवासाबद्दल बोलताना भावना सांगतात की, 'मला लहानपणापासूनच
समाजसेवेची आवड होती. माझे आई-वडील हे समाजपयोगी कामे करत असत तसेच अनेक गरजूंना
मदतदेखील करत असत. माझे वडील पन्नास घरगड्यांची नावे ‘रात्रशाळेत’
घालत व त्यांचा खर्च करत. आई घरातील कपडे बोहारणीला न देता
मोलकरणीला देई. ते सर्व मी पाहात होते. त्यामुळे समाजसेवेचे बाळकडू मला माझ्या
घरातूनच मिळाले. कालांतराने माझे लग्न झाले आणि मी संसारात रमले. या दरम्यान एकदा
आम्ही इंदापूरजवळील वानस्ते गावात गेलो. तेथील गरिबी पाहून मला त्या लोकांसाठी काहीतरी
करायला हवे, याची जाणीव झाली. तेव्हा त्या परिस्थितीत आम्ही
तेथील अंगणवाडीला आवश्यक असलेल्या वस्तू दान करण्याचे ठरवले.'
पुढे वाचण्यासाठी
No comments:
Post a Comment